Podczas realizacji budowy drugiej linii warszawskiego metra, natrafiono na wiele interesujących znalezisk. Obejmowały one m.in. kości mamuta i słonia leśnego, fragmenty ceramiki i kości konia, a także resztki studni i gąsienicy czołgowej. Publikacja, którą niedługo wyda Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie, będzie zawierała szczegółowe informacje na temat wszystkich odkrytych artefaktów. Premiera książki zaplanowana jest na 23 maja.

Przebudowa ostatniego odcinka linii M2 na Bemowie, gdzie powstają stacje Lazurowa, Chrzanów i Karolin oraz stacja techniczno-postojowa, przyniosła wiele odkryć. Jednak najwięcej znalezisk pochodzi z lat wcześniejszych, kiedy rozpoczęto budowę istniejących już przystanków drugiej linii metra. Niektóre z nich przyciągnęły uwagę mediów i opinii publicznej.

28 listopada 2018 roku był dniem pełnym emocji dla archeologów pracujących przy budowie stacji Płocka. Znaleziono tam siedem fragmentów dużych kości, które okazały się szczątkami słonia leśnego. Te gigantyczne ssaki, które mogły osiągnąć wysokość nawet cztery i pół metra i ważyć do siedmiu ton, żyły na obszarach Polski w epoce plejstocenu. Wzbudziło to ogromne zainteresowanie, podobnie jak odkrycie ponad stuletniej studni na terenie budowy stacji Księcia Janusza i fragmentu gąsienicy czołgowej na ul. Górczewskiej 137 – elementu czołgu Panzerkampfwagen I, który brał udział w ataku na Warszawę we wrześniu 1939 roku.

Także prace po drugiej stronie Wisły nie były bezowocne. Udało się tam odnaleźć fragment żuchwy młodego mamuta na głębokości ponad pięciu metrów pod powierzchnią na stacji Zacisze oraz około 20 fragmentów czaszek prażubrów na stacji Bródno. Z kolei na terenie przystanku Szwedzka odkryto pozostałości hali fabrycznej z sygnowanymi cegłami i płytkami z firmy Dziewulski i Bracia Lange, założonej w Opocznie w 1883 roku.

Wiele znalezisk dokumentuje działalność człowieka. Guziki mundurowe świadczą o obecności dużych obozów wojskowych z początku XVIII wieku, odnaleziono również fragmenty ceglanych kanałów sieci wodno-kanalizacyjnej z przełomu XIX i XX wieku, zaprojektowanej przez Williama Lindleya. Znaleziono także mury kamienic z tego samego okresu, mały puchar ozdobiony motywami roślinnymi i Gwiazdą Dawida oraz inne fragmenty naczyń czy narzędzi, np. sierp.

Wszystkie te fascynujące znaleziska zostały opisane, sfotografowane i skompilowane w książce „Korzenie miasta. Badania archeologiczne przy budowie II linii warszawskiego metra” wydanej przez Państwowe Muzeum Archeologiczne w Warszawie. Na 440 stronach zawiera 21 opracowań autorstwa ekspertów z dziedziny archeologii, historii i antropologii. Publikacja zawiera też rozdział poświęcony zarządzaniu i ryzykom podczas prowadzenia tak dużej skali inwestycji.